Onze kleutertjes waren nogal teleurgesteld toen ze ’s morgens hun klasje binnen kwamen.
Nergens een paasei te bespeuren! Hoe kan dat? Zijn de klokken ons vergeten??
Of konden ze misschien niet alle eieren tegelijk meebrengen en moesten ze die van de
kleutertjes nog brengen. 
Ze waren niet van voor het raam te krijgen want misschien konden ze toch nog een
glimp opvangen van de paasklokken.
Toen kwam ineens juf Leen aangelopen.
Die van het 5^de hadden de klokken boven het speelplein zien vliegen en ze hadden een hele
hoop lekkers laten vallen.
Ineens allemaal blije snoetjes en trappelende voetjes. Iedereen wou zo snel mogelijk gaan rapen.
De manden werden bij elkaar gezocht en in looppas gingen ze naar het speelplein.
De instappertjes soms nog wat onwennig aan de hand van een juf.
Maar eenmaal daar was niemand meer te houden!
Zoveel lekkers: op de grond, in de bomen, in de struiken, tussen spleten enz…
Er werd nogal geraapt! Soms was men wel een beetje teleurgesteld want er waren natuurlijk een
paar eitjes tijdens de val gesneuveld. 
Toen alles opgeraapt was , was het tijd om naar de turnzaal te gaan want daar werd de
“eitjeswinkel “ geopend.
De eitjes werden eerlijk verdeeld en in hun  mooie geknutselde manden gelegd.
Bedankt paasklokken voor zoveel lekkers!